Everest, Gokyo and Three Passes

Bodhnath

7 oktober 2017

Bodhnath

3 april 2017

 

Joy staat op het afgesproken tijdstip klaar. Ik ga naast hem voorin zitten om onderweg niets te missen. We rijden naar Bodhnath, een van de grootste boeddhistische stoepa’s ter wereld en mijn favoriete plekje in Kathmandu. Voor iedere trekking breng ik een bezoek. Voor een veilige terugkeer. Het is een soort van bijgeloof geworden.

Joy parkeert zijn auto op de vaste plek in een van de zijstraatjes. En boven de hoge gebouwen uit zie ik een toren van goud en de ogen van Boeddha. Hij is weer opgebouwd! Bij de aardbeving van 2 jaar geleden raakte de stoepa zwaar beschadigd. Bij mijn bezoek vorig jaar op weg naar Tibet stond alles nog in de steigers. Geen gouden toren, geen gebedsvlaggen en geen pelgrims.
Als een ware Nepalese steek ik de drukke straat over, loop onder de boog door en sta oog in oog met Bodhnath. Weer in volle glorie! De gebedsvlaggen en pelgrims zijn terug. Alsof er nooit een aardbeving geweest is.

Ik laat het rustig op me inwerken en loop dan het rondje met de klok mee langs alle gebedsmolens in de muur. Tussen de Tibetaanse pelgrims en boeddhistische monniken. Bodnath kijkt toe. Hier staat de tijd stil. β€œOm mani padme hum” klinkt uit de vele winkeltjes. Flarden wierook stijgen op uit grote stenen potten. Uit open ramen klinken boeddhistische muziekinstrumenten en gezang. Honden liggen verspreid op de grond. Vele handen draaien de gebedsmolens steeds opnieuw. De pelgrims met verweerde gezichten, lange vlechten en mooie gewaden lopen hun rondjes langs Bodnath. Keer op keer op keer. De kralenkettingen glijden door hun kromme vingers. Op een bankje in de zon zie ik deze bijzondere wereld aan me voorbij gaan. Alsof ik nooit weggeweest ben.

Te snel is het weer tijd om te gaan. Ik heb nog veel te doen. Om 18 uur ben ik terug in het hotel. Het tijdsverschil en de nacht overslaan eisen hun tol. Ik sla het avondeten over. Een colaatje en een broodje van vanmiddag zijn goed genoeg. En op mijn gemak maak ik mijn rugzak voor de trekking in orde. De weinige spullen die ik niet nodig heb gaan in het depot van het hotel. Ik stuur de laatste appjes naar huis en lig om 20 uur in mijn bed. Een goed bed. Het was een mooie dag.

 

Om mani padme hum

 

Het is weer herfst!
Aankomst Kathmandu

You Might Also Like

  • Kitty van Twist 7 oktober 2017 at 18:49

    Buddha van het grote mededogen zocht ik op. Mededogen heel belangrijk.

    • Natasja 9 oktober 2017 at 17:21

      Mooi, Kitty!